Als het mooi weer is, vliegt de tijd nog sneller
voorbij dan tijdens de vakantie! En dat hebben we bij de recreanten in het
begin van de herfst kunnen vaststellen. Op 6 september was het 65j geleden dat
Cyriel en Irène getrouwd zijn, en zoals het recreanten past, wilden we dit “briljanten
koppel” verrassen na de rit van 3 september. De zon was van de partij, en Paul
nam de groep op sleeptouw met een tochtje langs Messelbroek en een wijde boog rond
Rillaar. We hadden namelijk afgesproken met Miel dat we rond 11u in het clublokaal
zouden zijn om de jubilarissen te vieren. Het was prachtig fietsweer, maar de
mooie landschappen onderweg kregen minder aandacht omdat we met één oog de klok
in het oog hielden. Zoals afgesproken zijn we dan rond 11u op het terras van De
Bleuken geland en even later kwam Miel een ruiker bloemen brengen vanwege het
bestuur van TWV. Van de recreanten hadden we een fruitmand voorzien. Door een
onverwachte samenloop van omstandigheden kon Cyriel niet aanwezig zijn zodat we
Irène wat overvallen hebben met onze
verrassing. We werden prompt getrakteerd op het zonnige terras! Op 10 september
was ons koppel wel compleet op de afspraak en heeft Cyriel op de “warmste
september dag ooit” ook op een drankje getrakteerd! We mogen toch fier zijn dat
we een briljanten koppel als actieve leden in ons midden hebben. Omdat er warm
weder voorspeld was is de rit verlopen in de schaduw van de Bossen van Averbode
en Gerheide . Ik was er niet bij. Eén week later (17/09) was het minder warm, en
trokken we een vest met lange mouwen aan. De zon scheen al als we naar de Bleuken
fietsten. Het is amper 15°C als Paul 8 recreanten op sleeptouw neemt, maar het
zou >20°C worden tussen 11u en 12u.
Langs de Heuvelstraat en de Sporthal zoeken we de Haksberg op om vlak
bij de E314 op de Rillaarseweg te komen en in Rillaar de Diestsesteenweg over
te steken aan de Kortakker. Vanaf hier is het rustig fietsen langs de Mottestraat
en zoeken we de Demervallei op om in Langdorp de Demer over te steken. Van
hieruit gaat het in de richting van de Gijmelsesteenweg die we maar even volgen
om dan aan “De Meren” het gekende fietsparcours naar Testelt te volgen. We
genieten nog van de landschappen terwijl we naar Messelbroek fietsen en even
later langs Montenaken van Rillaar naar Schoonderbuken fietsen. Via Oudenbos
komen we aan het op- en af- ritten complex van de E314 in Tielt vanwaar we naar
het clublokaal fietsen, waar we een gepast drankje nuttigen om de rit af te
sluiten. Een week later ben ik naar vakantiemodus overgeschakeld.
Van de maand oktober herinner ik me vooral de 2
eerste ritten. Op 1/10 zijn we via de Oude Tiensebaan naar Scherpenheuvel en
verder naar Kaggevinne gefietst in zonnige omstandigheden. Langs de
Smodderpotstraat zijn we naar de rand van Diest gefietst. Vandaar ging het
langs de spoorlijn naar het station van Zichem. Onderweg heb ik genoten van een
ontsnappingspoging van Cyriel. Als er een groep wielertoeristen voorbij fietst
lijkt het wel alsof hun ‘slipstream’ een magnetisch effect heeft op Cyriel. Dan
springt hij in het wiel vd laatste van de groep, en fietst een eindje mee. Als
hij dan even later terug bij ons aansluit krijgen we steeds de feedback: ”Dei
manne reeje 31 per eur”. De wielermicrobe zit in de genen bij Cyriel. Op het
terras na de rit komt Cyriel er nog op terug dat zijn ouders het geen goed idee
vonden om coureur te worden. Met enige fierheid laat hij toch fijntjes weten
dat hij als 78 jarige nog 2 keer de Mont Ventoux is op gefietst met een “gewone
koersfiets”.
Op 8 oktober zijn we met 11 als Paul de groep op
sleeptouw neemt. Het was koel bij de start, en het is koel en zonnig gebleven.
Het was een mooie rit via de Houwaartse bergweg en het Geboortebos naar
Nieuwrode. Langs de Blauwmolen zijn we naar Kortrijk-Dutsel gefietst en het
kasteel van Horst om dan terug te keren via Houwaart. De Haldertstraat en de
Tieltseweg brachten ons terug in Tielt waar we via de Sporthal en de
Heuvelstraat terug aan “De Bleuken” beland zijn. Voor mij was dit voorlopig de
laatste rit met een zonnig terrasje. Wie er bij was heeft ervan genoten en dat
pakken ze ons niet meer af.
Op 15 oktober kregen we een ‘bijna winterprik’ en is
er niet in groepsverband gefietst, en op 22 oktober waren er 4 deelnemers. Het
einde van het fietsseizoen komt met rasse schreden dichter bij. De herfst laat
zich voelen en de donkere dagen zijn in aantocht. Vanaf november laten we de
fiets in de garage en trekken we onze wandelschoenen aan op zondag voormiddag.
De kalender is ingevuld. Hopelijk komt iedereen gezond en wel de winter door
zodat we terug de fiets van stal kunnen halen als de dagen weer langer worden.